اندر خم یک کوچه

گفتن از سفارت فرانسه و شمع نه تنها نخ نما شده که توقع همدردی از هنرمندنمایان غربزده و کسانی که افق فکریشان در حد شکم و شهوت خلاصه شده در سوگ جوانان وطن نه تنها توقعی بس گزاف است که حتی پایین آوردن شأن شهادت است. حق شهادت را تنها کلام مردی می تواند ادا کند که خود هنرمند است به معنای واقعی .آوینی را می گویم هم او که بیش از آنکه خود را ببیند ,نظر به وجه الله دارد.کسی که هنر انقلاب را ماهیتا متمایز از آن مفهومی می داند که در دنیای غرب و غرب زدگان به نام هنرخوانده می شود و هنر غربی راحدیث نفس می داند نه حدیث شیدایی حق و بیان خودپرستی انسان امروز نه خدا پرستی و هنری شیطانی نه الهی. وشهادت حدیث شیدا شدن در برابر حق است و جانمایه انقلاب اسلامی که قوام و حیات این نهضت در خون شهیدان است , هم آنها که در قهقهه مستانه شان “عند ربهم یرزقونند".عاشقان سود و لذت نظام لیبرالی را چه به فهم شهادت که سود و لذت نظام اسلامی است. که اینجا جان می فروشند و “ان الله اشترى من المومنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه". شهید آوینی می گوید:"هنرمند آنست که از غرض اندیشی آزاد است".آیا منطقی است از آنهایی که در پس هر های و هویشان غرضی نهفته که اصل نظام را نشانه رفته است توقع دفاع از ارزشهای آن را داشت؟ اما آنچه را باید مقایسه کرد ,واکنش مردم است به رخدادها و باید نگران بود برای افکاری که با موج های کاذب بر پاشده توسط معاویه صفتان مدیریت میشوند که تا قیلی به پا نشود ,قالی نخواهند داشت و اینگونه است که ارزش اموی, جایگزین ارزش علوی می شود. دلنوشت: خدا به میت عاشق شهید می گوید  که داغ عشق جهادی کمرشکن دارد