كتاب حاضر حاصل مجموعه‌اي از سخنراني‌هاي استادطاهرزاده است كه تحت عنوان «كربلا؛ مبارزه با پوچي‌ها» در محرم سال‌هاي 1419 و 1420 ق (1377 و 1378 ش) ايراد گرديده و از نوار پياده شده است. در عين تنظيم و ويرايش، سعي بر آن بوده كه فضاي سخنراني و حالت حضوري آن محفوظ بماند، تا خواننده صِرفاً نظاره‌گر حادثه نباشد، بلكه خود را در صحنه و در كنار امام‌حسين(ع) و ساير ياران حضرت احساس كند.
2- كربلا واقعه‌اي است كه پس از توجه به متن تاريخي آن، بايد به بررسي ريشه‌ها و نتايج آن پرداخت. زيرا تحليل هر حادثه‌اي نتيجة حقيقي آن‌را به ما ارائه مي‌دهد. لذا كتاب حاضر صِرفاً به نقل حادثة كربلا نپرداخته، بلكه سعي بر نگرش تحليلي به واقعه دارد.
3- در كتاب سعي شده به بسياري از سؤالاتي كه ممكن است نسبت به حادثة كربلا پيش آيد، جواب داده شود. مثل اين‌كه؛ آيا امام(ع) مي‌دانستند شهيد مي‌شوند يا نه؟ يا اين‌كه اگر امام(ع) براي احياء دينِ جدّشان پا به عرصة امر به معروف و نهي از منكر گذاشتند، چرا در رويارويي با حرّ فرمودند: اگر مردم كوفه نمي‌خواهند، برمي‌گردم؟ و چراهايي از اين قبيل.
4- در كتاب سعي شده جايگاه شعارهايي از قبيل «فَياسُيوف خُذينِي» و يا «هَلْ مِنْ ناصِرٍ يَنْصُرُنِي» و … در فضاي فرهنگي كربلا تحليل بشود.
5- كتاب؛ نهضت كربلا را به‌عنوان آينده‌اي در مقابل خواننده قرار مي‌دهد تا خواننده دائماً جايگاه خود و جامعه و انقلاب اسلامي را ارزيابي نمايد و نسبت به وضع موجودِ جامعه، به‌خصوص در رابطه با فرهنگ مدرنيته، تحليل داشته باشد و كربلا را عبرتي براي تعالي هرچه بيشتر انقلاب اسلامي قرار دهد. 
آخرین نظرات