زمانی مسلمانان برای اسلام آوردنشان بر پیامبر منت گذاردند, خداوند در جواب این بی بصیرتی و ادعای خام فرمود :"يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا ۖ قُل لَّا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلَامَكُم ۖ بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِيمَانِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ” “بر تو منت مى نهند كه اسلام آوردند بگو اسلام خود را بر من منت ننهيد بلكه اين خدا است كه بر شما منت دارد كه به ايمان هدايتتان كرد اگر به راستى ايمان داشته باشيد.”
علامه طباطبایی ذیل تفسیر این آیه می فرماید:"همين اسلام را هم نبايد بر پيامبر منت بگذارند، براى اينكه آن جناب شخصى است كه از طرف خداى تعالى مأمور شده اسلام را به شما برساند (نه از اسلام آوردن آنهايى كه اسلام آوردند چيزى عايد شخص او مى شود و نه از اسلام نياوردن آنها كه نياوردند چيزى از دست مى دهد)، پس احدى از مسلمانان بر او منتى ندارد. و اگر منتى باشد براى خداى سبحان است كه ايشان را هدايت فرموده ، چون دين ، دين او است ، و خود او هم از دينش بهره مند نمى شود تا هر كس دين او را پذيرفت بر او منت بگذارد، بلكه بهره مند از دين او در دنيا و آخرت مؤمنين هستند، زيرا خداى تعالى غنى على الاطلاق است ، پس منت را خدا بر آنان دارد كه هدايتشان كرده ، نه آنان بر خدا.”
چه حکایت آشنایی است حکایت مسلمانان آنزمان و منت اسلام آوردن نیم بندشان بر پیامبری که به گواه قرآن اگر خاری به پای امتش برود برایش سخت است"عَزِیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ” و بال بال می زند برای ملتش.
و چقدر این حکایت شبیه به امروز ماست و طلبکاریمان از انقلاب و رهبری که منت خدای عزوجل است بر این امت.
آخرین نظرات