برنامه #ماه_عسل گویی چند سالی است کارکرد اجتماعی خود را از دست داده و بیشتر به تریبونی برای مطرح کردن افرادی مسئله برانگیز و به بیانی دقیق تر به برنامه ای ضد اجتماعی تبدیل شده است. از ماجرای نرگس کلباسی و حمایتهایی که از او صورت گرفت اگر بگذریم ,مطرح شدن یک خانم مدلینگ قابل اغماض نیست ,هر چند بعدا با توجیهات مضحک سر و ته ماجرا بسته شد .
امسال نیز یکبار دیگر ماه عسل شاه کار جدیدی خلق کرد و زنی که در یک اقدام انسان دوستانه زندگی خود را نذر مردم ایران کرده و خبر از سونامی hpv در ایران میدهد را به مخاطب معرفی کرده و موجه جلوه می دهد . این زن راهکار مقابله با این سونامی را واکسینه کردن عنوان میکند. و البته خدمات انسان دوستانه خود را از روستاهای محروم کلید زده است.
تلاشهایی که اینروزها برای قبولاندن سند خیانت 2030 به افکار عمومی و در راستای استعمار فرهنگی و انقلاب جنسی در حال اجراست شبیه به زمانی است که خواست دشمن بر تحدید نسل در ایران قرار گرفته بود و آمار سرشماری سال 65 خبر از رشد جمعیت در ایران می داد ,نفیس صدیق طرفدار سرسخت فمنیسیم که دانش آموخته ی دانشگاه جان هاپکینز بود به عنوان نماینده سازمان ملل به ایران سفر و در این سفر افکار منحط فمنیستی خود را به جامعه تزریق میکند تا هر ایرانی خود خواسته به این پروژه خطرناک تن در دهد.
او در سخنان خود با بی ارزش جلوه دادن فرزند آوری می گوید:"زنان نباید زودتر از 20 سالگی و دیرتر از 35 سالگی بچّه‌دار شوند….در برخي از جوامع بشري، اين پندار نادرست رایج است كه گويا زن را تنها براي بچه زایيدن آفريده‌اند…هر کشوری که می خواهد در راه توسعه گام بردارد، نمی‌تواند تنها با نیمی از جمعیت خویش این راه را بپیماید!”
این سفر مقدمه ای میشود تا سه سال بعد این افکار در ذهن نمایندگان رسوخ کرده و طرح کنترل جمعیت تصویب شود.کم کم کار به کتب درسی و کتابهای کنترل جمعیت کشیده میشود .در برخی از کتب تنظیم خانواده علنا از انحرافات جنسی قبح زدایی شده چنان که در یکی از این کتب در تبیین “قلمرو خدمات تنظیم خانواده” به مواردی اشاره میشود از جمله: “ارائه خدمات لازم برای مادرانی که ازدواج نکرده اند!” یا در معرفی مناسب ترین افراد برای استفاده از آی یو دی چنین می آید: “زنان زایمان کرده ای که فقط با شوهر خود رابطه ی جنسی ندارند!”
اما نکته جالبتر ماجرا آنجایی است که سازمان مللی که در زمان جنگ تحمیلی از هرگونه حمایتی از مردم بی دفاع ایران دریغ ورزید;حاضر میشود تنها برای اجرای یک طرح کاهش رشد جمعیت در ایران، 4 میلیون دلار بودجه اختصاص دهد.
طرح کنترل جمعیت در ابتدای امر از روستاهای محروم کلید میخورد به گونه ای که آقاي شيخ جواد حاجي پور می گوید: “دهه اوّل‌محرّم 1415 براي تبليغ به روستاي اسلام قلعه، پنجاه كيلومتري سرخس رفته بودم. اين روستا كه فاقد آب و برق و حمّام است، داراي 120 خانوار مي‌باشد. اداره بهداشت آنجا داروهاي ابتدائي و ضروري مردم را نداشت و به عوض قرص ضد بارداري را مجانا در اختيار اهالي قرار مي داد. اكثر زنها توبكتومي شده‌اند و بعد از اطلاع از حرمت اين عمل پشيمان شده و بعضاً گريه مي‌كردند… به نظر مي‌رسد پيشرفت اين قضيه در اين روستا به علت مشكلات اقتصادي نبوده است، چون وضع مالي آنها بد نبود؛ بلكه در اثر تبليغات و اين كه انجام اين عمل مورد رضايت مراجع و علماء دين است، انجام مي‌شود”
آیا وقت آن نرسیده است کمی با دقت بیشتر به اتفاقات بنگریم و حساسیت هایمان نسبت به آنچه در اطرافمان میگذرد را بالاتر ببریم, آنهم در زمانه ای که پروژه نفوذ به حد اعلای خود رسیده و از تیم هسته ای تا سازمان محیط زیست و دانشگاه امام صادق ع شاهد جاسوس های ریز و درشتیم. اگر کتاب خاطرات همفر را خوانده باشیم قطعا بهتر به ماهیت دشمن روباه صفت که همچون مار خوش خط و خال در بطن جامعه نفوذ میکند و طی پروژه هایی بلند مدت و با صبر و سعه صدر به اهداف پلیدش دست می یابد, پی خواهیم برد.
هراسم است
از آن دشمن
که کرده قبای دوست به تن
و نهان
خنجر کینه
زیر پیراهن
آخرین نظرات