اندر خم یک کوچه

علت اینکه ما معتقدیم در مورد اعتماد به افراد و بزرگ کردن آنها باید دقت و احتیاط کرد را می توانید در این فرمایش مولا اميرالمؤمنين عليٌّ عليه‌السلام مشاهده کنید: إذا استَولَى الصَّلاحُ على الزَّمانِ وأهلِهِ ثُمّ أساءَ رَجُلٌ الظَّنَّ برَجُلٍ لَم تَظهَرْ مِنهُ حَوبَةٌ فقد ظَلَمَ ، وإذا استَولى الفَسادُ على الزَّمانِ وأهلِهِ فَأحسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ برجُلٍ فَقَد غَرَّر. نهج البلاغه، حكمت 114 .

هرگاه درستى و پـاكى بـر زمانه و مـردمـش حكمفرما شد، اگر كسى به ديگرى، بى آن كه گناهى از او آشكار شود، گمان بد بَرَد، ستم كرده است.

و هرگاه فساد و ناراستى بر روزگار و مردم آن چيره شد، اگر كسى به ديگرى گمان نيك بَرَد و خوشبين باشد، فريب خورده است.”

زمانه ای که سراسر نیرنگ و فتنه شده و از همه مهمتر روباه پیر انگلیس در حال صحنه گردانی است , بیش از پیش لزوم پایبندی به این حدیث را آشکار می کند.

استاد علی صفایی حائری نیز در کتاب وارثان عاشورا می نویسد: “کسانی که می توانند در پناه رضاخان یا محمدرضاخان با آن همه فشار زندگی کنند، کسانی که می توانند همراه صدام و مبارک و حسن و حسین و فهد با اسلام خود جشن بگیرند، کسانی که می توانند در سوئد یا هلند یا اروپا و آمریکا با آزادی به انسانیت خویش پای‌بند باشند، باید بدانند که این ها از آدمیت و اسلام و تشیّع بهره ای نبرده اند. کسانی که خود را باور کرده اند و از حکومت، رشد و تربیت و تعلیم، نه سوادآموزی و بهداشت و رفاه، را می خواهند، چگونه می توانند در زیر این سقف های کوتاه سر بلند کنند؟ گرچه با تو بودن را هنوز نیاموخته ام ولی با غیر تو بودن را هم نمی توانم تشیّع و اسلام و انسانیت ما با این ناتوانی از تحمل غیرمعصوم و غیر اولیای حق آغاز می شود و درجه می گیرد.”

و در آخر در خانه اگر کس است یک حرف بس است. به هرکس به اندازه خودش باید ضریب داد نه بیشتر, چه ضربه ها که از این ضریب دادن بیش از حد ندیده ایم.

تقبل الله آقای رییس جمهور , روضه آنزمان که از دل بر آید ,لاجرم بر دل می نشیند .اما چه کنیم که نه این اشک را می توانیم باور کنیم و نه قصد قربت از این روضه خوانی را ,می گویید چرا ؟ خدمتتان عرض می کنم.

دو روز است که خط مشترک روضه هایتان در هیئت دولت ختم به آب می شود ,ناله زدید که کربلا اولش با آب شروع شد و آخرش هم با آب تمام شد.گفتید :"علی اکبر علیه السلام هم از دشمن نترسید ولی از بی آبی و عطش چرا. گفتید :امام در ابتدای رسیدن به کربلا گفت مشک ها را پر کنید که تشنگی در راه است.”

جناب رییس جمهور با توجه به سابقه ای که از شما سراغ داریم اجازه بدهید این روضه ها را جور دیگری معنا کنیم. زمانی که قرار بود برجام هسته ای امضا شود هم از آب گفتید و تحریم های ظالمانه ای که باید رفع شود تا مشکل آب خوردن حل شود.

اکنون نیز که صحبت از برجام موشکی است و نیکی هیلی آمریکایی می گوید:به ایران فشار می آوریم تا فکری برای موشکهای بالستیکش کند و اروپا از محدودیت توان موشکی سخن به میان آورده و تحریم ها قرار است چند برابر شود و روزنامه و رسانه همه صحبت از بحران آب می کنند ,شما هم ازمیان آنهمه مقتل و روضه , غم بی آبی حسین علیه السلام به جانتان افتاده است و مفسر پیام کربلا شده و می گویید:” پیام قیام #اباعبدالله (ع) باید متناسب با هر مقطع تاریخی برای مردم تبیین و تفسیر شود و از این منبع بزرگ الهام‌بخش در چارچوب..عبور از سختی‌ها بهره برد.” و الان به زعم شما بحران آب , در پیش است و ابا عبدالله و علی اکبرش هم دغدغه شان آب بود.

و همه اینها در کنار هم یعنی تزریق ترس از بی آبی به افکار عمومی تا به بهانه رفع این بحران برجام دیگری تحمیل شود. و جالبتر اینکه حتی نتانیاهو هم چندی پیش سخن از بی آبی مردم ایران گفت و مدعی شد که اسراییل در کنار مردم ایران است و یک وب‌سایت ویژه به زبان فارسی ایجاد کرده است که مختص پروژه‌های مربوط به مدیریت منابع آب و دیگر مسائل همچون آبیاری است تا ایرانیان بتوانند از آن برای غلبه بر بحران کنونی آب در این کشور بهره ببرند.”

چه کنیم یا ذهن ما بیمار است یا قلب شما!!!

ادامه »

سیلی محکم رنگها به غربزده های شهرداری و اعضاي شوراي شهر #تهران

آری!

زنان اینگونه چهره شهر, که چهره دنیا را تغییر داده و می دهند.اینجا رنگ سیاه نه تنها خط نخورد که معراجی ها را بدرقه کرد. شهدا باز هم به موقع آمدید

وقتی پلاکارد معنا دار شهرداری تهران را کنار درب نمایشگاه زنان و تولید ملی بوستان گفتگو دیدم , ذهنم به سمت تصویر دختری رفت که سه سال پیش مجله آمریکایی تایم با انتشار آن , اینچنین تیتر زده بود :” ایران 2025 ,در دهه بعدیِ خود چگونه جهان را تغییر خواهد داد؟”

این جمله به ظاهر ساده در کنار تصویر دختر , تنها یک معنا را به ذهن متبادر می کرد,اینکه غرب برای تغییر در ایران تمام امیدش به تغییر دادن زنان ایران گره خورده است و اولین گام تغییر دادن پوشش زن برای تحقق انقلابی جنسی است که دویست سال پیش غرب را در نوردید.

و حالا آن تیتر علنا و به زبانی دیگر بر روی پلاکاردی در قلب تهران خودنمایی می کند.  زیباسازی شهر با زنان خبر از  بیراهه ای می دهد که به گفته شهید مطهری دنیای غرب بر سر راه زن گشوده که بیشتر در جهت خدمت به مرد است .مردی که از برکت تمدن غرب قرار است همه جا برایش حرمسرا شود که دیگر لازم نباشد به اندازه پادشاهان و خلفای درباری پول و قدرت داشته باشد تا به همان مقدار جنس زن را در نوع های مختلف و رنگهای متفاوت مورد بهره برداری قرار دهد. که اگر قهرمان “هزار و یک شب ” سر از خاک بردارد و امکانات وسیع عیش و عشرت و ارزانی و رایگانی زن امروز را ببیند, دیگر به هیچ وجه حاضر به تشکیل حرمسرا با آنهمه خرج و زحمت نخواهد شد.

با شروع ماه محرم شبهات ریز و درشتی در فضای مجازی منتشر میشود که هدفش کمرنگ کردن راه امام حسین علیه السلام و به حاشیه راندن هدف این قیام عظیم در برابر ظلم و استکبار است. قطعا پشت پرده بسیاری از این شبهات اتاق فکرهایی پنهان است که تداوم خون سید الشهدا نوید برچیده شدن بساط ظلم و ستمگریشان را می دهد. اما در این میان افرادی هم هستند که از روی جهالت و یا مطالعه کم و یا حتی ناشی از کم کاری و یا اسف بارتر بد عملی امثال ما که داعیه ی مسلمانی داریم و مفتخریم که سینه زن و مداح و مبلغ راه حسینیم, شاید بی غرض حرفی می زنند که ناخواسته آب به آسیاب همانهایی می ریزند که برچیده شدن دستگاه عظیم و انسان ساز حسین علیه السلام را می طلبند.

اخیرا خانم نازنین بیانی در اظهار نظری التقاط گونه گفته است :«بیایید محرم امسال، به جای پرداختن میلیاردها تومان به مداحان برای گریاندن شما، آن را خرج خنداندن یتیمی کنید»

اولا , مداحی که دم زدن از ابا عبدالله را با ثمن بخس درهم و دینار دنیا معامله می کند , کم از عمر سعدی ندارد که هوس گندم ری او را در ردیف اشق الاشقیاء قرار داد و اما مگر در بین جماعت مادحین چه تعداد از این افراد داریم؟ دوما, مگر فلسفه گریستن یتیمان چیست ؟ جز ظلم و ستمی که حق آنها را در جیب نجومی بگیرانی می ریزد تا سهمشان شکم گرسنه و اشک چشم باشد و مگر نه این است که بخشی از این یتیمان فرزندان شهدایی هستند که در راه مبارزه با ظلم یزیدیان عند ربهم یرزقون شدند و حسین (ع) قیام کرد تا ریشه این ظلم یزیدی را بخشکاند و تا حدود زیادی خشکاند, چرا که انقلاب اسلامي با فرهنگ كربلا پيروز شد و ماه محرم بود كه كـار را يـك سـره كـرد .«سوليوان» سفير آمريكا در ايران (سـال )٥٧ ميگويد:"در ملاقاتي كه قبل از محرم آن سال با شاهداشتم، او گفت : اگر از محرم امسال سالم بگذريم پيـروز مـي شـويم ” چـون شـاه خـودش را ازكربلا ضربه پذير ميديد.

سوما , اگر کسی فلسفه اشک بر امام حسین ع را درک کند حاضر هست میلیونها صله بدهد برای گریاندنش.جفری کاتر در کتاب زبان اشکها می نویسد:"هر قطره اشکی که فرو می‌غلتد, پیغام درونی را به همراه دارد که به واسطه آن ماهیت افراد آشکار می‌شود .گریستن عامل برقراری ارتباط میان انسان‌ها و گویش بی‌صداست” وقتی اشک برقرار کننده رابطه بین انسانهاست, صد البته اگر این اشک برای داغ مصیبت و غم و محبت آل الله ع روان گردد , پیوندی که قرار است ما را به حوض کوثر برساند صد برابر محکمتر خواهد شد,و شاهد بر این مدعی سخن امام رضا جانمان (ع) است در روز اول محرم به یکی از یارانش: «اگر خوش داری تا با ما در درجات عالی بهشت باشی، برای حزن ما محزون باش و برای شادی ما شاد، و برتو باد دوستی و پیروی از ما، چرا که هر گاه شخصی سنگ‌ریزه‌ای را هم دوست بدارد، خداوند او را با آن محشور گرداند.»

چهارما , عده ای به غلط گریه بر اباعبدالله را موجب افسردگی می دانند در حالیکه جفری کاتلر در جای دیگری از کتابش به پژوهش‌هایی اشاره می کند که بر روی مواد تشکیل‌دهنده اشک‌های گوناگون صورت گرفته است. او می‌نویسد: شیمیِ اشک افسردگی، با شیمیِ اشک شوق متفاوت است در اولی موادی سمی یافت شده است و در دومی اجزائی آرامش‌بخش.

وقتی اشک از سر شوق چنین خواصی دارد , گریه‌های ما برای امام حسین (ع) که نشانی از محبت پاک ما به ارزش‌های والای انسانی دارد و هم عامل حرکت‌آفرینی برای نزدیک شدن به کانون محبت و معرفت الهی است ,آیا اثری جز امید و نشاط و تقویت روح خواهد داشت؟