. در خطبه 155 نهج البلاغه توصیف دقیق و عالمانه ای از خفاش توسط حضرت علی علیه السلام بیان شده است ,آنهم در حدود ۱۴۰۰ سال پیش، زمانی که دنیا در فقر شدید علمی بسر می برد. . .
“…از زيبايى هاى صنعت پروردگارى، و شگفتى هاى آفرينش او، همان اسرار پيچيده حكيمانه در آفريدن خفّاشان است، روشنى روز كه همه چيز را مى گشايد چشمانشان را مى بندد، و تاريكى شب كه هر چيز را به خواب فرو مى برد، چشمان آنها را باز مى كند، چگونه چشمان خفّاش كم بين است كه نتواند از نور آفتاب درخشنده روشنى گيرد نورى كه با آن راه هاى زندگى خود را بيابد، و در پرتو آشكار خورشيد خود را به جاهايى رساند كه مى خواهد، روشنى آفتاب خفّاش را از رفتن در تراكم نورهاى تابندهاش باز مى دارد، و در خلوتگاه هاى تاريك پنهان مى سازد، كه از حركت در نور درخشان ناتوان است، پس خفّاش در روز پلكها را بر سياهى ديده ها اندازد، و شب را چونان چراغى بر مى گزيند، كه در پرتو تاريكى آن روزى خود را جستجو مى كند، و سياهى شب ديده هاى او را نمى بندد، و به خاطر تاريكى زياد، از حركت و تلاش باز نمى ماند. آنگاه كه خورشيد پرده از رخ بيفكند، و سپيده صبحگاهان بدمد، و لانه تنگ سوسمارها از روشنى آن روشن گردد، شب پره، پلكها را بر هم نهد، و بر آنچه در تاريكى شب به دست آورده قناعت كند. “
امام علی (ع) در روزگار جهل اعراب، در حالی چنین توصیفی از سیستم بینایی خفاش بیان کرد که بعد از سال ها اولین بار در سال ۱۷۹۳ میلادی، یک دانشمند ایتالیایی به نام “لازاروسپالانزانی", با تحقیقات روی خفاش ها، به توانایی بالای آنها در یافتن شکار در تاریکی مطلق، پی برد. #نهج_البلاغه
آخرین نظرات