اندر خم یک کوچه

در نماز جمعه تاریخ ساز حضرت آقا با اشاره به آیات شریف ۵ و ۷ سوره مبارکه ابراهیم و بزرگداشت شهادت سردار عزیزمون حاج قاسم و تشییع باشکوه ایشون توسط مردم و همچنین واقعه موشک باران پایگاه نظامی آمریکایی عین الاسد توسط سپاه، به این دو واقعه بزرگ لقب ایام الله دادند.

در آیه 5 آمده :"وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ
ما موسي را با آيات خود فرستاديم؛ (و دستور داديم:) قومت را از ظلمات به نور بيرون آر! و«#ايّام_اللّه» را به آنان ياد آور! در اين، نشانه هايي است براي هر صبر كننده شكرگزار!

چند نکته از این آیه و این اشاره قابل برداشت است خصوصا برای کسانی که قصد خدمت به انقلاب و تبعیت از فرمایش های حضرت آقا را دارند:
اول با توجه به “ﺍﺧﺮﺝ ﻗﻮﻣﻚ” باید ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﻜﻲ ﻫﺎ ﺧﺎﺭﺝ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﻫﺪﺍﻳﺖ کنیم.

دوم رهبر عزیزمون لقب ایام الله به این دو روز دادند و ایام الله یعنی ﺭﻭﺯ تجلی ﻗﺪﺭﺕ ﺧﺪﺍ و روز ظهور ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻗﻬﺮ ﺑﺮ ﻛﻔّﺎﺭ ﻭ ﺗﺠﻠّﻲ ﻟﻄﻒ ﺍﻭ ﺑﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ، که حساب دیگری دارد.

سوم ، حالا که حساب ایام الله با روزهای دیگه متفاوت است پس وظیفه ما و حساسیت خداوند هم نسبت به آن تفاوت دارد و خداوند خودش وظیفه را مشخص کرده(و ذکرهم بایام الله) وظیفه همه ما معرفی و بیان اهمیت این ایام الله است تا هرگز به دست فراموشی سپرده نشود. به عبارت دقیق تر ﺭﺍﻩ ﻧﺠﺎﺕ ﻣﺮﺩم ﺍﺯ ﻇﻠﻤﺎﺕ، ﻳﺎﺩ ﻗﻬﺮ ﻭﻗﺪﺭﺕ ﺧﺪﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺘﻤﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺗﻮﺟّﻪ ﺑﻪ ﺍﻟﻄﺎﻑ ﺍﻭﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﮕﺎﻥ است.

چهارم و قسمت مهم ماجرا آن‌جایی است که از آیه ۷ فهمیده می‌شود؛ آیه ای که هشدار خداوند بلنداست و می‌فرماید:
إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْۖ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ
و (به خاطر بياوريد) هنگامي را كه پروردگارتان اعلام داشت: اگر شكرگزاري كنيد،(نعمت خود را) بر شما خواهم افزود؛ و اگر ناسپاسي كنيد، مجازاتم شديد است!

یعنی اگر شکر این نعمات الهی را به جا نیاوریم و ناسپاسی کنیم مشکلات فراوانی برای ما به وجود خواهد آمد.
و شکر شامل سه نوع زبانی، قلبی و عملی است.
که شکر زبانی ما معرفی همین ایام الله به مردم و شناساندن آن ، بیان اهمیت آن و قدر شناسی آن است. شکر عملی اقتدا به مکتبی است که چراغ ادامه راهش با خون شهید سلیمانی پر فروغ تر شده و صبر و استقامت بر این مکتب را می‌طلبد.

خلاصه کلام اینکه حواسمان باشد وارد بازی رسانه‌های معاویه صفتان داخلی و خارجی نشویم و تمام هم و غممان اعتلای این ایام الله باشد.

به‌بهانه اتفاقات اخیر، سخنان ابلهانه‌ای در فضای مجازی منتشر شده که برخی این رخ‌دادهای تلخ را نتیجه شعار “مرگ بر آمریکا” دانسته اند!

می ‌توان پرسید که از نظر قرآن آیا “مرگ” خواستن برای کسی جایز است؟ یا غلط است و مایه‌ی نزول عذاب خواهد شد؟

خداوند خودش در قرآن بیش از ۲۰ بار منافقین و کافرین را لعن کرده و برای ظالمان شعار “مرگ” داده است.
از جمله آیات زیر:
۱.قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ (سوره بروج)
۲.قتل الخراصون (سوره الذاريات)
۳.فَقُتِلَ کَيْف قَدَّرَ(سوره مدثر)
۴.الذین كفروا فتعسا لهم(سوره محمد)

تعابیر “قُتل” و “تعسا لهم” در آیات فوق دقیقا به معنای “مرگ بر” استفاده شده. یعنی خداوند تندترین تعبیر را برای کفار و منافقین و مستکبرین به‌کار برده.
اما مهمتر اینکه خداوند ترک کردن این خصلت، یعنی مقاومت در برابر مستکبرین و تمایل به آنها(بخوانید ترک کردن شعار مرگ بر آمریکا را) مایه نزول عذاب دانسته و نه برعکس.
مثلا در آیات ۱۱۲ و ۱۱۳ سوره هود آمده:
و لا ترکنوا الي الذين ظلموا فتمسكم النار
و بر ظالمان تكيه ننماييد، كه موجب مي شود آتش شما را فرا گيرد؛

بنا بر این آیات، حتی اگر این اتفاقات را نشانه‌ی خشم الهی بدانیم، باید یکی از دلایل آنرا گزافه گوئیها از همین دست و تحقیر مقاومت مردم بدانیم و نه برعکس. که خداوند تقوای مردمان از جمله پایداری در برابر ظلم را علت ریزش رحمت دانسته نه نزول عذاب.

بیایید خانه عقایدمان را بر پایه استدلال های چوبین بنا نکنیم

             
در ابتدا این مصیبت سنگین رو خدمت تمام بازماندگان این حادثه و مقام معظم رهبری تسلیت می گویم و برای بازماندگان طلب اجر و صبر می کنم .
و اما بعد….
ما از اینکه از نظام در این چند روز دفاع کردیم و منبع اخبار و اطلاعتمان را امثال بی بی سی و آمد نیوز قرار ندادیم به هیچ وجه نادم و پشیمان نیستیم.
ما گفتیم اینکه هواپیمایی در تهران بلند شود و توسط موشکی در کرمانشاه هدف قرار گیرد ، عقلا پذیرفتنی نیست.
ما گفتیم حمله موشکی ساعت 1.20 دقیقه با سقوط هواپیما در ساعت 6.15 صبح با هم قابل جمع نیست.
ما به حرف قرآن عمل کردیم و در برابر شایعه بدون فکت محکم ایستادیم چون فرمود:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا
ﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﺪ! ﺍﮔﺮ ﻓﺎﺳﻘﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺧﺒﺮﻱ ﻣﻬﻢّ ﺁﻭﺭﺩ، ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻯ ﺁﻥ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻛﻨﻴﺪ، (ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺷﺘﺎﺏ ﺯﺩﮔﻲ ﺗﺼﻤﻴﻤﻰ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ).
.
حالا که از قضا خبر فاسقین درست از آب درآمده، خاضعانه می پذیریم اما نه ذره ای از دفاع دیروزمان پشیمانیم و نه ذره ای از اعتمادمان به نظام می کاهیم.
اما از اینکه امروز یک مرد را در برابر دوربین ها دیدیم که برای خطای یک جزء از کل مجموعه اش آرزوی مرگ کرد و شجاعانه مسوولیت خطای زیر دستش را به گردن گرفت بیش از پیش به نظامی که آبرویمان را برایش به میان آوردیم می بالیم.
و خطاب به آن کسانیکه امروز چون مگس بر زخم نشسته اند می گویم ما خوب می دانیم اشکتان در مصیبت قربانیان این حادثه اشک تمساحی بیش نیست و همچون رأی دیروزتان از سر لج با زنده ماندگانی چون ماست.
.
و یادمان نرفته تا دیروز آرزوی عذرخواهی یک مقام مسؤول در برابر خطایش برایتان به رؤیا تبدیل شده و دائم از فلان مدیر ژاپنی و…فکت می آوردید که سر بهمان قضیه عذرخواهی کرده است.
انگار ما لیاقت همان مدیران گردن کلفت لیبرال را داریم که در برابر خطاهای فاحششان که جان و مال مردم را میبلعد ؛ زبانشان دراز است. .
در نهایت چند سؤال:
چه کسی اطلاعات غلط به اپراتور داده که موشک کروز شلیک شده؟
چرا علی رغم درخواست سپاه پروازها لغو نشده؟
چرا در امکان برقرار ارتباط اپراتور با مرکز اختلال به وجود آمده؟

تامل :
و در آخر به این فکر کنیم که اپراتور تنها ده ثانیه زمان برای تصمیم گیری داشته، بی انصاف نباشیم

شاید کمتر کسی فکرش را می‌کرد در زمانی که بیشترین تلاش برای استحاله انقلاب و برقراری رابطه با آمریکا صورت می‌گرفت اینچنین موج آمریکا ستیزی به صورت یکپارچه و یک صدا سراسر کشور عزیزمان ایران را فرا بگیرد و همه محکم پشت سر ولایت صف بندی کنند و جز افراد معدودی صدای مخالفی از کسی بلند نشود.
در شبی که همه تلاش می‌کردیم سردارمان را به خانه ابدیش همراهی کنیم؛ اراده خداوند به این تعلق گرفت که او بماند و بعد از به پایان رساندن آخرین ماموریتش، جمسش در خاک سرد آرام گیرد.
اهمیت و بزرگی اتفاقی که امروز صبح رقم خورد را شاید بیش از ما ابا و اجدادمان درک کنند. اینکه بعد از هفتاد سال پایگاه نظامی آمریکا هدف حمله نظامی کشوری مثل ایران قرار می‌گیرد و حتی جرات نفس کشیدن ندارد. کدام ایران؟ همان ایرانی که زمانی مستعمره‌اش بود و با هندوانه ژاندارم منطقه سگ پاسبانی بود برای حفظ منافع آمریکا .
همان ایرانی که در وسط جنگ جهانی دوم محل تاسیس پادگان‌های آمریکایی گردید و کامیون کامیون زنان و دختران جوان و گرسنه و فقیر ایرانی به این پادگان‌ها منتقل می‌شدند تا در ازای دریافت جیره‌های اضافی جنگی وسیله سور چرانی یانکی‌ها گردند.
همان ایرانی که با دخالت آمریکا در امور داخلی‌‌اش در 28  مرداد، تاج و تخت سلطنت به خاندان پهلوی برای بیست و پنج سال دیگر هبه شد و صاحبان صنایع نفتی بین المللی را از 24 میلیارد بشکه نفت از مخازن ایران متنعم ساخت.
همان ایرانی که وقتی شاه مزدورش تصمیم گرفت قرارداد نفتی‌اش با چند کشور آمریکایی را برهم بزند با اخطار نیکسون مواجه شد که اینکار به مصلحت ایران نیست وگرنه روابط ما را بر هم خواهد زد؛ روابطی که خود شاه به سیاه بودن آن اذعان داشت.
همان ایرانی که هدف اجرای اصل چهار ترومن از مهم‌ترین اصول سیاست خارجی آمریکا برای وابسته کردن اقتصاد ایران گردید تا صادرات آمریکا به آن بیست برابر و واردات صدها راس الاغ قبرسی دستمایه‌ای برای تحقیر مردم ایران گردد.طرحی که در آن روستاهای ایرانی  با سم‌  مضر د.د.ت سم‌پاشی شد به نحوی که ریشه کشاورزی مولد ایران را نابود کرد و صدای سازمان بهداشت جهانی را به علت نهادینه شدن مضرات این سم در خاک و گیاهان بلند کرد
همان ایرانی که در بند ج قانون اساسی‌اش اجازه استخدام مستشاران آمریکایی درج گردید تا خدایی نکرده حقوق بیش از 40 هزار مستشار عقب نیفتد و از 4200 تا 2700 دلار دستمزد خدمت‌رسانی‌شان به ایرانی‌ها محروم نمانند. حالا خیلی مهم نبود حقوق یک افسر ایرانی آن‌موقع کمتر از 50 دلار بود.
حالا اما معادلات منطقه فرق کرده؛ ما حالا رهبری داریم به درایت سید علی و علمداری به بلند قامتی شهید قاسم سلیمانی.

ش
شهید آوینی در کتاب توسعه و مبانی تمدن غرب می‌گوید:« قهرمان سازی یکی از ارکان محتوایی تبلیغات غرب و راهی است که دولت‌های استکباری و سلاطین امپراطوری‌های اقتصادی دنیا برای تعدیل و تنظیم مولفه‌های اجتماعی در جهت تمایلات و اهوای شیطانی خویش یافته‌اند….تقارن اشاعه فیلم‌های جنایی و خلق شخصیت‌هایی مثل جیمز باند را با جنگ ویتنام تصادفی نینگارید. حکومت آمریکا برای آماده ساختن افکار و ارواح مردم سراسر دنیا خصوصا جامعه آمریکا برای جنایات و خون‌ریزی‌هایی که در ویتنام انجام می‌شد، ناچار بود که از قهرمان‌سازی‌های تبلیغاتی استفاده کند.»

خلق و اکران جوکر همزمان با آشوب‌ها و نا‌آرامی‌های منطقه نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشد. جوکر یک ضد قهرمان محبوب است که از اختلال روانی ناشی از طرد شدن و سرخوردگی اجتماعی رنج می‌برد. از درون در حال سوختن است اما او را به گونه‌ای تربیت کرده‌اند که وانمود کند از اوضاع راضی است و همین تناقض درون و برون او را به عصیان‌گری می‌کشاند؛ عصیانی که علی رغم وحشیانه بودن مورد اقبال عمومی قرار می‌گیرد.

جوکر فرزند نامشروع سرمایه‌داری است که حاصل رابطه خارج از چارچوب شهردار و خدمت‌کارش  می‌باشد؛ در ظاهر بر علیه سرمایه‌داری قیام می‌کند و شهردار را به قتل می‌رساند اما فرزند مشروع اوکه در واقع نماد زنده ماندن نسل سرمایه داری است باقی می‌ماند.

علی الظاهر جوکر ضد سرمایه‌داری است اما اینگونه نیست چرا که به رسم سینمای هالیوود همراه کردن مردم با قهرمان‌‌های آمریکایی خود یک ایده مهم استراتژیک برای آمریکا است که در آن یکدل کردن دیگر ملت‌ها تحت لوای پرچم آمریکا برای افزایش هژمونی خود است. جوکر اکنون به منبع الهام بخش شورش و الگو برای جنبش‌های اخیر تبدیل شده است که افراد سرخورده  با تبعیت از او به یک نوجوان شانزده ساله نیز رحم نمی‌کنند و او را با سبعیت تمام  سلاخی می‌کنند و این نسخه‌ای است که نظام سرمایه‌‌داری غرب برای فرودستان صدمه دیده از این نظام پیچیده تا با چنگ انداختن به گلوی یکدیگر امنیت و تمتع بیشتر را برای ادامه‌دهندگان راه سرمایه‌داری فراهم آورند.